Του Γιώργου Σαριδάκη*
Αναντίρρητα η εκδήλωση θετικών συναισθημάτων και πηγαίας (όμορφης και χαρούμενης) διάθεσης στο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και συσχέτισης προσδίδει μια άλλη διάσταση και προοπτική στην εξέταση των αναγκών και τη βίωση της νέας πραγματικότητας.
Μάλιστα, η διαμόρφωση μιας τέτοιας δυναμικής συμβάλλει – καταλυτικά – στην προσπάθεια αντιμετώπισης των αναρίθμητων δυσκολιών και σκοπέλων που συναντά, καθημερινά, κάθε άνθρωπος και, επιπλέον, ενισχύει την εξέλιξη του ατόμου τόσο σε προσωπικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο.
Ειδικότερα, η ελεύθερη έκφραση ουσιαστικών συναισθημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις (γονεϊκή, συζυγική, αδερφική, φιλική) και η εκ βαθέως προβολή ειλικρινούς αγάπης εμφανίζουν, εκτός των άλλων, ισχυρή ευεργετική επίδραση σε ποικίλες καταστάσεις της ζωής του ατόμου, δημιουργώντας συνθήκες ατομικής αυτοτέλειας και ενδυνάμωσης.
Ειδικότερα, το μοίρασμα ψυχής που ενυπάρχει στην εξωτερίκευση του συναισθήματος της αγάπης μεταξύ ενός ζευγαριού είναι δυνατόν να συμβάλλει – καταλυτικά – στην ανάπτυξη προσωπικών ουσιαστικών σχέσεων και στον σχηματισμό προϋποθέσεων περαιτέρω ατομικής και κοινωνικής εξέλιξης. Όπως και το συναίσθημα αγάπης μεταξύ γονέων και παιδιών που εκφράζεται, κυρίως, μέσω της πατρικής στοργής και φροντίδας λειτουργεί υπέρ της ομαλής κοινωνικοποίησης του παιδιού αλλά ενισχύει και την ατομική ολοκλήρωση με την προαγωγή σχέσεων εμπιστοσύνης και αμοιβαίας θετικής αλληλεπίδρασης.
Ακόμη, η συναισθηματική (και όχι μόνο) στήριξη έναντι ενός οικείου προσώπου που βρίσκεται σε δυσχερή θέση λόγω σοβαρής ασθενείας είναι δυνατόν να συνεπικουρήσει στην ορθότερη διαχείριση του προβλήματος και στην πορεία, τυχόν, θεραπείας ή ίασης, ενώ και σε άλλες δυσάρεστες περιπτώσεις όπως ανεργίας, οικονομικής ανέχειας, πένθους – αναμφίβολα – το μοίρασμα συναισθημάτων και σκέψεων και η απολαβή «γνήσιας» συμπαράστασης μπορεί να αποτελέσει παράγοντα αποφόρτισης από το ψυχολογικό βάρος και χρήσιμο οδηγό για την,κατάλληλη, επιλογή ενεργειών στην προσέγγιση του θέματος.
Επιπρόσθετα, οι γενικότερες δραστηριότητες που διέπονται, αμιγώς, από χαρακτηριστικά ανιδιοτέλειας, κοινής ωφέλειας και αλληλεγγύης προς ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες κατέχουν σημαντικό ρόλο στην αλλαγή οπτικής των δυσκολιών, στην βελτίωση της όποιας παθογένειας και απαντούν στην ανάγκη ύπαρξης συνοδοιπόρων σε «δύσβατες» ή επικίνδυνες διαδρομές.
Ομολογουμένως, το όφελος που προκύπτει από πρακτικές και συμπεριφορές που εμπεριέχουν στοιχεία αγάπης, αλληλοεκτίμησης, σεβασμού είναι τεράστιο και δεν περιορίζεται, μόνον, στα άτομα που δέχονται συναφείς ενέργειες αλλά αφορά κι εκείνους που, αρκούντως, τις κάνουν κτήμα και αλήθεια τους ώστε ν’ αποκτήσουν – με το χρόνο – ουσία και περιεχόμενο.
Ωστόσο, εξαιτίας των έντονων ρυθμών και των πολλαπλών υποχρεώσεων που επιτάσσουν οι σύγχρονες συνθήκες ζωής και της λανθάνουσας αντίληψης κάποιων πραγμάτων ως δεδομένων (και σίγουρων) οι άνθρωποι – αρκετές φορές – λησμονούν να εμβαθύνουν στις σχέσεις τους και αρκούνται σε επιφανειακά σημεία, αμελώντας να προβάλλουν (και να νιώσουν) συναισθήματα ανεκτίμητης αξίας και δύναμης.
Καταλήγοντας, ας μην διστάζουμε να πούμε με λόγια και, κυρίως, να δείξουμε με πράξεις εκείνο το όμορφο συναίσθημα που φωλιάζει μέσα μας. Ίσως το απόθεμα των ευκαιριών εξαντληθεί πριν το καταλάβουμε και ίσως οι πραγματικές στιγμές φύγουν χωρίς να τις βιώσουμε. Ας εμπιστευτούμε, λοιπόν, την αγάπη και θα δούμε ότι μπορεί να κάνει εφικτό το ανέφικτο, εύκολο το δύσκολο, όμορφο το άσχημο και, τελικώς, να δώσει αληθινό νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη και συνύπαρξη.
*O Γιώργος Σαριδάκης είναι κοινωνικός λειτουργός
